Slagzet in drie etappes

Door Eric van Dusseldorp

 
In de rubriek van vorige week zagen we enkele internationaal grootmeesters verrassend hun partij verliezen tegen provinciale dammers. Maar daarmee is het hele verhaal van het Barnsteentoernooi natuurlijk niet verteld. Meestal winnen topspelers wèl en daarnaast zijn er uiteraard gewone dammers van vlees en bloed bij wie een partij sowieso alle kanten op kan.

Bennie Provoost behaalde in Bunschoten een fraaie tweede plaats, direct na toernooiwinnaar Alexander Schwarzman.

Wit: Cock van Wijk – Zwart: Bennie Provoost

Zie diagram. De dammer uit Kockengen speelde in deze mindere stand het nog vrij logische 31. 41-37?,…

De zwartspeler haalde nu een prachtige slagzet uit: 31…, 27-32, 32. 38x27, 17-21; 33. 26x17, 12x41; 34. 36x47, 14-20; 35. 15x24, 22-27!; 36. 31x13, 8x30; 37. 33x22, 30-34; 38. 39x30, 25x45; Prachtig slagwerk in drie etappes, mogelijk nog nooit eerder vertoond en dat vanuit zo’n normale flankspelstand. Het had de prijs voor de mooiste combinatie kunnen opleveren, ware het niet dat Provoost vergat de stand in te leveren bij de toernooileiding.

Wit: Erwin van Hierden – Zwart: Bennie Provoost

Diagram. De zwartspeler liet hier het kansrijke (23-29) achterwege vanwege 28-22 (29x47) 22x2. Ten onrechte, want er zit een fraaie winnende klapper in de stand: (16-21) 27x18 (30-34) 39x30 (17-21) 26x17 (24-29) 2x42 (47x48) en zwart wint omdat de dam twee witte schijven aanvalt. Bijvoorbeeld 30-24 (48x26) 24-19 (26-8) 19-14 (8-3) en wint.

Wit: Wim Kalis – Zwart: Leo van der Laan

Zie diagram. Wit staat beter, maar de stand is nog niet zo gemakkelijk gewonnen. Wim Kalis vond een grappige forcing, tot tweemaal toe gebaseerd op het zetje van Weiss. 32-28! (9-14, want op 13-18 volgt een eenvoudige 2-om-3 naar dam.) 28x17 (21x12) 24-20! met winst, want op (12-18) volgt na het slaan weer hetzelfde zetje!

De partijen van wereldkampioen Alexander Schwarzman zijn ongetwijfeld boeiend, maar diens partijnotaties zijn steevast volstrekt onleesbaar. De eerste vier à vijf zetten zijn, met enig redeneerwerk, nog wel te ontcijferen, maar dan houdt het ook echt op. Het feit dat de meeste van Schwarzmans partijen nog wel te bekijken zijn, is te danken aan zijn tegenstanders die wel een nette notatie plegen in te leveren. Maar in het afgelopen Barnsteentoernooi zijn er opnieuw twee partijen van de Moskoviet ten dele verloren gaan, omdat ook zijn respectieve opponenten (Andrew Tjon A Ong en André Nijmeijer) vermoedelijk door tijdnood niet staat waren om aan de betreffende verplichting, die natuurlijk ook voor hen geldt, te voldoen. In de reglementen staat namelijk duidelijk dat de spelers na de partij aan de arbiter een bijgewerkte en leesbare notatie dienen af te leveren. Schwarzman doet dat vrijwel nooit, maar onder het mom van ‘Quod licet Jovi, non licet bovi’ durft men de wereldkampioen daarover niet aan te spreken, laat staan hem te sanctioneren.

Veel bijzonders hoefde Schwarzman niet te doen om het toernooi te winnen. Bijvoorbeeld (in cijferstand) Wit: Alexander Schwarzman 23, 27, 28, 31, 32, 33, 37, 38, 39, 40 / Zwart: Rienk van Marle: 2, 8, 9, 13, 15, 16, 17, 20, 21, 24. Na de blunder 41…, 2-7?? volgde 42. 27-22 en omdat (12-18) niet gaat, kwam zwart onherroepelijk in een verloren stand terecht. 42… 7-11; 43. 31-26, 24-30; 44. 22-18, 13x22; 45. 23-18, 22x13; 46. 28-22, 17x28; 47. 26x6 etc. met winst.

De oplossing van de vorige opgave (Auteur: Dirk de Ruiter, wit: 6, 11, 13, 14, 16, 19, 21, 23, 32, 41 / zwart: 1, 2, 8, 24, 28, 30, 31, 40, 43).

Winst door: 7, 11, 17, 7, 37 (28) 2, 32 (5) 46. Een aardig geheel, en beetje op zijn modern-Russisch.

De nieuwe opgave is er weer een van Jaap Bus. Zie diagram. Wit begint en wint.

Terug naar damrubrieken